Çocuklar ve ben/ Kids and I

Hey you!
Bugün çocuklarla ilgili garip düşünceler doğurdum. Şöyle ki;
1-  Ne enteresan yaratıklardır. O topluluktan bazıları size yaklaşır, siz  onu sevemezsiniz, ama o hala ısrarla sizin gözünüzün içine bakar, sizdeki tavan yapmış negatif enerjiyi hissedemez.

2- Size "bilgisayarı açabilir miyim abla? " sorusunu o korkunç ifadenize karşın büyük cesaretle sorarlar. Burdan hepsini kutluyorum.

3- Herşeyleri normal boyutlardan küçük olan bu yaratıklar cidden çok komiktir. Küçük bir kafa, küçük giysiler, kısa kısa boylar,. insanları hep aşağıdan dev gibi görürler muhtemelen. 

Aklıma şimdilik gelenler.Ama şunu da demeliyim tam bu noktada çocukları cidden seviyorum.

 Alta da  yazı garip kalmasın deyi az önce çektigim bir fotoyu koyuyorum. Evde süt az kalmıştı.




Yorumlar

imy dedi ki…
Hey yazar,

Süper tespitlerinden ötürü seni kutluyorum, bu çocuk kimdi onu da çok merak ediyorum, senin pis pis bakışlarına rağmen bunları sorabildiyse onu da kutluyorum. Eminim burada daha sevimli bir abla vardı, kendisi yok mu diye de eklemiştir bu küçük insan sorularına... Çok başarılı bir bloktu, gönlünüze, kaleminize sağlık... ( puha haaaa...)
N. Esra Yazıcı dedi ki…
bu cocuk bir akraba idi.seni de sormadı ayrıca.beni sevdi,nalet olsun bu cocuklar benim içimdeki cocuk ruhu hemen keşif ediyorlar mori.:)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Havadan, sudan,yoldan.

KAŞ - Like an Addiction